ப.பிறின்சியா டிக்சி

இலங்கையின் கிராமப்புறங்களில், உள்ளூராட்சி மன்றங்களில் இப்போது ஒரு புதிய குரல்கள் ஒலிக்க ஆரம்பித்து, மூன்று மாதங்கள் கடந்து விட்டன. உள்ளூராட்சி மன்றத் தேர்தலில் வெற்றி பெற்ற பெண் உறுப்பினர்கள் தங்கள் பதவியை ஏற்றுக்கொண்டு, தங்கள் சமூகங்களின் மாற்றத்தை ஏற்படுத்தும் பணியில் ஈடுபட்டுள்ளனர். 

கடந்த மே மாதம் நடந்த உள்ளூராட்சி மன்றத் தேர்தல், இலங்கையின் கிராம அரசியலில் ஒரு காத்திரமான மாற்றத்தை ஏற்படுத்தும் என்ற எதிர்பார்ப்பில் நடைபெற்ற தேர்தலாக இருந்தது. அதிலும், பல பெண்கள் இந்தத்  தேர்தலில் போட்டியிட்டதால் நிச்சயம் மாற்றம் ஏற்படும் என்ற எதிர்பார்ப்பில் பெண் வாக்களார்கள் தமது வாக்குகளை அளித்து இருந்தனர்.

தேர்தலுக்கு முன்னர், அனைத்துக் கட்சிகளிலும் போட்டியிட்ட பெண் வேட்பாளர்களின் அறிக்கைகள் ஒரே மாதிரியான கருப்பொருள்களைச் சுற்றியே இருந்தன,  குடும்ப நலன், பெண்கள் பாதுகாப்பு, கல்வி மற்றும் சுகாதாரம் போன்ற முக்கிய விடயங்களில் மாற்றத்தை ஏற்படுத்துவதாக மக்களுக்கு அவர்கள் வாக்குறுதிகளை வழங்கியிருந்தனர். அவை மக்களிடம் மிகுந்த வரவேற்பை பெற்றமையால், அவர்களில் பெரும்பாலானோர் வெற்றி பெற்று, உள்ளூராட்சி மன்றங்களுக்குத் தெரிவாகியுள்ளனர்.  

தேர்தல் நிறைவடைந்து உள்ளூராட்சி சபைகள் ஸ்தாபிக்கப்பட்டு மூன்று மாதங்கள் கடந்துள்ள நிலையில், இந்த வாக்குறுதிகள் நடைமுறைத் திட்டங்களாக மாற்றப்பட்டுள்ளனவா அல்லது அதற்கான முயற்சிகள் முன்னெடுக்கப்பட்டுள்ளனவா என்பது தற்போது கேள்வியாக உள்ளது.

ஜனாதிபதித் தேர்தல் மற்றும் நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் தேசிய மக்கள் சக்தி அமோக வெற்றியை பெற்ற நிலையில், உள்ளூராட்சி மன்றத்திலும் வெற்றியை பெறும் நோக்கில் அக்கட்சியின் உறுப்பினர்கள் பல்வேறு வாக்குறுதிகளை வழங்கி இருந்தனர். அதிலும் குறிப்பாக “பெண்களின் நிலையை மாற்றுவோம்” என்பதே பெண் வேட்பாளர்களின் வாக்குறுதியாகக் காணப்பட்டது.

“நாங்கள் நாடாளுமன்றத்தை மாற்றினோம். இப்போது, உள்ளூர் அரசாங்க நிறுவனங்களின் அமைப்பை மாற்றுவது அவசியம். அந்த மாற்றத்தைச் செய்ய மக்கள் எங்களுக்கு ஒரு வாய்ப்பை வழங்குவார்கள் என்று நான் நம்புகிறேன்,” என தேர்தல் பிரசாரத்தில் கூறிய வ்ராய் கெலி பால்தசார் (Vraie Cally Balthazaar) இப்போது கொழும்பு மாநாகர சபையின் மேயராக உள்ளார்.

பலராலும் எதிர்பார்க்கப்பட்ட கொழும்பு மாநகர சபையில் தேசிய மக்கள் சக்தி 48 உறுப்பினர்களையும் ஐக்கிய மக்கள் சக்தி 29 உறுப்பினர்களையும் ஐக்கிய தேசியக் கட்சி 13 உறுப்பினர்களையும்  பொதுஜன பெரமுன 05 உறுப்பினர்களையும்  முஸ்லிம் காங்கிரஸ் 04 உறுப்பினர்களையும் சுயேட்சை குழு இலக்கம் 3 மூன்று உறுப்பினர்களையும் சர்வஜன அதிகாரம் 02 உறுப்பினர்களையும் பெற்றிருந்தனர். 

இதனால், பல்வேறு உள்ளூராட்சி சபைகளின் ஒரு கட்சியால் தனித்து ஆட்சியமைக்க முடியாத நிலை காணப்பட்டதைப் போல கொழும்பு மாநாகர சபையிலும் தனித்து ஆட்சியமைக்க முடியாத நிலையில், காணப்பட்டதுடன், மேயர் பதவியைக் கைப்பற்ற ஆளும் தேசிய மக்கள் சக்தி மற்றும் சஜித் பிரேமதாச தலைமையிலான ஐக்கிய மக்கள் சக்திக்கும் இடையில் பாரிய போட்டியொன்று நிலவியது.

இந்த நிலையில், உள்ளூராட்சி ஆணையாளர் சாரங்கிகா ஜயசுந்தர தலைமையில் நடத்தப்பட்ட இரகசிய வாக்கெடுப்பின் ஊடாக கொழும்பு மாநகர சபை மேயராக  வ்ராய் கெலி பால்தசார் தெரிவு செய்யப்பட்டார்.

இதன்பின்னர் ஊடகங்களுக்கு கருத்து வெளியிட்ட அவர், “கொழும்பு மக்களுக்கும் தேசிய மக்கள் சக்தியான எமக்கும் இது மிகப்பெரிய வெற்றி. எமது வேலைத்திட்டத் நடைமுறைப்படுத்த மிகுந்த எதிர்பார்ப்போடு உள்ளேன். எமக்குள்ள உறுப்பினர் பலத்துடன் கொழும்பு மக்களுடன் இணைந்து நகரை அழகுப்படுத்தவும், இங்குள்ள பிரச்சினைகளை கூடிய விரைவில் தீர்ப்பதற்கும் நாம் வாக்குறுதியளித்தபடி நடவடிக்கை எடுப்போம்” என்றார்.

ஐக்கிய தேசிய கட்சி தலைமையிலான ரோசி சேனாநாயக்கவுக்கு பின்னர் கொழும்பு மாநகர சபையின்  இரண்டாவது பெண் மேயராக வ்ராய் காலி பால்தசார் தெரிவாகியுள்ள நிலையில், கொழும்பில் உள்ள பெண்களுக்கு பல்வேறு அபிவிருத்தி நடவடிக்கையை மேற்கொள்ள அவருக்கு சந்தர்ப்பம் கிடைத்துள்ளது.

நாட்டின் அனைத்துப் பகுதிகளையும் சேர்ந்த பெண்கள், வேலைவாய்ப்பு, கல்வி மற்றும் சுகாதாரம் உள்ளிட்ட பல்வேறு தேவைகளுக்காக கொழும்புக்கு வரும் நிலையில், அவர்களின் பாதுகாப்பு, அடிப்படை வசதிகள் உள்ளிட்ட பல்வேறு தேவைகளை நிறைவேற்ற வேண்டிய பொறுப்பு, கொழும்பு மாநாகர சபைக்கு உள்ள நிலையில், மேயராக பெண் ஒருவர் தெரிவாகியுள்ளதால், பெண்களின் பிரச்சினைகளைத் தீர்ப்பதற்கு சந்தர்ப்பம் ஏற்பட்டுள்ளது. 

எனினும், உள்ளூராட்சி மன்றங்களில் தெரிவாகியுள்ள பெண் உறுப்பினர்களின் மிகப்பெரிய சவால்களில் ஒன்று, நிர்வாகத்திலும், சில சமயங்களில் சமூகத்திலும் உள்ள பழமைவாத மனநிலையாகும். சில மூத்த ஆண் உறுப்பினர்கள், பெண்களுக்கு முக்கியத்துவம் கொடுக்கிறோம் என்று கருதுகிறார்கள். ஆனால், ஒரு குடும்பத்தில் உள்ள ஒரு பெண்ணின் நலனே முழு குடும்பத்தின் நலன். இதைப் புரிந்துகொள்வதில் தான் சிக்கல் நிலை உள்ளது என்கிறார் கிழக்கு மாகாணத்தில் இம்முறை உள்ளராட்சி மன்றத்துக்கு தெரிவான பெயர் குறிப்பிட விரும்பாத உறுப்பினர் ஒருவர். 

“நிதி என்பது மற்றொரு பெரிய தடையாக உள்ளது. பொருளாதார நெருக்கடியின் நிழல் இன்னும் முழுவதுமாக நாட்டை விட்டு அகலவில்லை. பெண்கள் நலன் மற்றும் பாதுகாப்புக்கான சிறப்புத் திட்டங்களுக்கான நிதியை ஒதுக்கீடு செய்வது ஒரு போராட்டமாக உள்ளது” என்றும் அவர் குறிப்பிடுகின்றார். 

வீதி புனரமைப்பு உள்ளிட்ட திட்டங்களுக்கு எளிதில் நிதி கிடைப்பதுடன், உள்ளூராட்சி மன்ற உறுப்பினர்களின் ஆதரவும் அதற்கு இலகுவாக கிடைத்துவிடும். ஆனால், பெண்கள் பாதுகாப்பு விடுதி அமைப்பதற்கான திட்டமோ, அல்லது சிறுமிகளுக்கான சுகாதார பொருட்களை வழங்குவதற்கான திட்டத்துக்கு இலகுவாக நிதி அல்லது அனுமதி கிடைத்துவிடுவதில்லை.

“இத்தனை வருடங்களாக வாக்களித்து வந்துவிட்டோம். இந்த முறை பெண்களுக்கு வாக்களிக்க எமக்கு வாய்ப்புக் கிடைத்தது. எமது பிரச்சினைகளை ஆண்களை விட பெண்கள் அதிகளவில் தெரிந்தவர்கள் என்பதாலும், அவர்களால் அதனைப் புரிந்துகொள்ள முடியும் என்பதாலும், நாம் பெண்களுக்கு வாக்களித்தோம். கொடுத்த வாக்குறுதிகளை மறக்காது மக்களுக்கு சேவை செய்ய அவர்கள் முன்வரவேண்டும். இல்லாவிட்டால் இது இன்னுமோர் ஏமாற்றம் என்ற நிலையில் எமக்கு கடந்து செல்ல நேரிடும்” என்கிறார் மட்டக்களப்பை சேர்ந்த மல்லிகா குமார்.

இவ்வாறு பல்வேறு சவால்கள் இருந்தபோதிலும், பெண் உறுப்பினர்கள் தமது சபைகளில் மக்களுக்காக குரல்கொடுக்க ஆரம்பித்துள்ளதை செய்திகள் ஊடாக பார்க்க முடிகின்றது. ஆனால், வெறும் செய்திகள், அறிக்கைகள் என்பன மட்டும் சமூகத்தில் மாற்றங்களை ஏற்படுத்தி விடாது.

கொழும்பில் கடந்த இரண்டு வருடங்களுக்கு முன்னர் நிறுத்தப்பட்ட பஸ் சேவையொன்று அண்மையில், மீண்டும் ஆரம்பிக்கப்பட்ட நிகழ்வானது, உறுப்பினர்களை அழைத்து, பதாதைகள் வைத்து, ஆர்ப்பாட்டமாக நடத்தப்பட்டமை பல்வேறு தரப்பினரால் விமர்ச்சிக்கப்பட்டது. பஸ் சேவையை மீண்டும் ஆரம்பிப்பது முக்கியமானது என்றாலும், அதனை சாதாரணமாக செய்வதை விடுத்து, தேவையற்ற விதத்தில் பணத்தை வீணடிப்பது தேவையற்றது என சமூக ஊடகங்களில் விமர்ச்சிக்கப்பட்டன.

முன்னரை போல இல்லாமல் இளைஞர், யுவதிகள் அனைத்து உறுப்பினர்களையும் அவதானித்து வருவதால், அவர்கள் செய்யும் தவறுகள் பொதுவெளிக்கு விரைவில் வந்துவிடும் நிலையொன்று இப்போது காணப்படுவதால், மக்களின் தேவை அறிந்து காத்திரமான முறையில் உறுப்பினர்கள் செயற்பட வேண்டும். 

சில உறுப்பினர்களின் தேவையற்ற செயற்பாடுகள் கூட உள்ளூராட்சி மன்றங்கள் மீதான நம்பிக்கையின்மையை மக்கள் மத்தியில் ஏற்படுத்தி விட்டுவிடும் அபாயம் உள்ளது.

எனினும், உள்ளூராட்சி மன்றத்  தேர்தல்கள் நிறைவடைந்து தற்போது மூன்று மாதங்களே கடந்துள்ளதாலும், அனைத்து சபைகளிலும் ஆட்சியமைக்க சுமார் ஒரு மாதகாலம் தாமதம் ஏற்பட்டதாலும், அந்த சபைகளின் ஊடாக முன்னெடுக்கப்பட்ட திட்டங்கள் தொடர்பில் பூரணமாக தகவல்களை அல்லது செயற்பாடுகளை அவதானிக்க முடியாத நிலை காணப்படுகின்றது. 

எனினும், இன்னும் நீண்ட காலம் உள்ளதால், மக்களின் தேவைகளை நிறைவேற்ற அந்த சபைகளுக்கு சந்தர்ப்பம் காணப்படுகின்றது.

இவ்வாறான ஒரு நிலையில், பெண் உறுப்பினர்கள் தங்கள் வாக்குறுதிகளை நிறைவேற்றுவார்களா, அல்லது மரபார்ந்த அரசியல் அமைப்பின் சிக்கல்களில் சிக்கிக்கொள்வார்களா என்பது கண்டறியப்பட வேண்டியது.  

எனினும், கிராமப்புறங்களில் மாற்றத்தை ஏற்படுத்துவத்துவதற்கான வாய்ப்பு இப்போது பெண்களுக்கும் கிடைத்துள்ளது என்பது மட்டும் தெளிவாகிறது. அத்துடன், வாக்களித்ததுடன் தமது கடமை நிறைவடைந்தது என்று நினைக்காமல் உள்ளூராட்சி மன்றங்களில் செயற்பாடுகளை மக்கள் அவதானித்து குறை - நிறைகளை சுட்டிக்காட்ட முன்வரவேண்டும். அப்போதுதான் உள்ளூராட்சி மன்றங்களின் பயனை மக்களுக்கு கொண்டு சேர்க்க முடியும்.